KARANLIKTAN KORKARIM
Çöl rüzgârı kadar kuru ve sıcak
Sesinin vahası da yok penceremde
Hasretinin kurumu çökmüş üstüme
Çaresizliğe mahkûm eder gizemin
Korkulara yenik düşmüş duygular
Ulaşmak mı mümkün sarılmak asla
Küçük kız sızlamakta ayrı bir köşede
Delilikle cinnet arası tozan fırtınalar
Can uçmak ister, al alabildiğine
Küf kokulu bu damdan bir an önce
Lakin ne mümkün kula tanrılık
Mahkûmiyet uzun uçmak da haram
Belki bir teselli minik penceremde
Üstüme doğan sıvırcık bakışların
Ya onlar da olmasa bir tek an
Kaybolma karanlıktan korkarım.
06.12.2002 —16.37
Malkara
Kayıt Tarihi : 10.2.2007 03:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!