sınırsız, biçimsiz, yasaksız bir hisleşme.
karşılık beklemeyen bir sözleşme.
tek taraflı fesih ilanı, her gün, her yerde.
bugün kim ölmüş, yarına kim sağ çıkacakmış?
hiçbir emaresi kalmamış artık
sevilme lüksünün.
bir kişinin bir şeyi sevmesi olağan karşılanır olmuş birçok lisanda.
az çok hak etmenin ötesinde,
savaşa gönderilen atsız şövalye,
adsız sevda peşinde.
şimdi hangi sisli coğrafya yalnız bırakabilecek hangi sessiz sandalyeyi?
fondaki manzarada hangi ağaç eksik örneğin?
ya da kim bilebilir aramızdaki yedi farkı artık?
farkında değilsin, mutsuzluğum benimle, mutluluğum seninle ilgili aslında.
sen bakma sessiz kaldığıma, içimde bir korku filminin en can alıcı sahnesindeki çığlıklar savaşıyor.
kapıların arasındaki betonun tam ortasında durmuş bir asansör kabininin sükunetini aldım üzerime.
hem karanlık hem sessizim artık.
Kayıt Tarihi : 25.8.2019 11:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!