Karanlık Adildir Şiiri - Bahattin Çakılkaya

08.11.11
Teknolojinin teğet
Güneşin delip geçtiği
Uzak ülkelerin birinde
Bir sabah
Bir çocuk uyandı aç
Açtı ağzını
Yumdu gözlerini
Hiç ölen olmasa
Akbabalar ölürdü
Ziynetleri yağmalanan toprak
Köstebek yuvalarının hemen yanında
Bağrına bastı doyuramadığı evladını
Çok adildi ayrım yapmadı karanlık

Söz sahibi olanların kötü
Çoğunluğun iyi olduğu
Ülkelerin birinde
Bir gece
Bir genç yıkıldı yere
Açtı ağzını
Yummadı gözlerini
Doktor kılığındaki şarlatan
Ve onun üfürükçüleri
Kaşıyordu halkların eriyiğini
Ziynetleri parçalanan toprak
Herkesin gözü önünde
Bağrına bastı koruyamadığı evladını
Çok adildi ayrım yapmadı karanlık

Hiç düşünmeyenlerin rahat
Biraz düşünenlerin korkak
Yapıcı düşünenlerin azınlıkta olduğu
Ülkelerin birinde
Bir akşamüstü
Bir adam çıktı öne
Açtı ağzını
Yumdu gözlerini
Cahil, hain ve düşman
Ve serçeden de korkak
Ve rahat,
Rahat, rahat
Ziynetleri satılan toprak
Açtı ellerini karanlığın adaletini bekliyor
Öne çıkan evladını bağrına basacak
Çok adildi ayrım yapmadı karanlık
Doyduğunu anlamayan
Midesi bozuk obez
Açtı krater ağzını
İstisnalar ve sevgi hariç
Her şeyi yutan kara delik
Her sabah
Her akşam
Her gece
Gözünü diktiği yere
Kustu midesindekileri
Doğuda insanlar
Batıda insanlık öldü

Uzak yakın fark etmez
Bir gece
Bir sabah
Bir akşam
Henüz aydınlanmadıysa insan
İstisnalar kaideyi bozmaz
Çok adildir karanlık hiç ayrım yapmaz

Bahattin Çakılkaya