Karanlık çöktümü kentin ortasına
Kent benim kalbimde canlanır
Sevgi okunmaz bunu söylerim
Aşk denilen yaşadıkça anlanır.
Düşmek istersin bazen karanlığa
O sana en iyi arkadaş olur
Yarınlarda umut ararsın sonra
Artık sen dönersin dünya durur.
Kemik ve et yığınıyım sadece
Hiç bir farkım yok diğerlerinden
Kalbimin ağırlığınca değerliyim
Artık karanlığa esir değilim.
Kayıt Tarihi : 9.6.2005 19:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!