Karanlığın Gücü Şiiri - Serap Demirtürk

Ağır bir karanlık
Dört gözle bekler ya ışığı
Öyle bekliyor kadın…

Vakit satmış saniyeleri,
Beklemek ölümle dansta.
Duvarlardaki akisler sırıtıyor.
Umut, lime lime olmuş saçaklarda
Ve kadın beklemekte...

Ötelerden bazı bazı
Derin bir çığlık gelir
Sarsar yürekleri;
Ağlar göz pınarları.
Yalnızlık duada,
Kadın bekliyor…

Tek bir tik tak olsa
Umut doğar ufukta.
Durmuş bütün saatler.
Sadece göğe takılı gözler.
Bıçak gibi bir ayaz sokakta.
Diller tutuklu.
Kadın dört büklüm,
Bekliyor…

Zifirî gece,
Turuncuyla sarıyı
Sonra da kırmızıyı selâmladı
Ve dört nala kaçtı
Gülen güneşe sırtını dönüp.

Kadın şaşkın,
Kamaşan gözlerinde eli.
Yerde yatan adama bakar,
Bebeklerinden fırlamış gözlerle.
Beklediğinin yattığını görür,
Kan gölü içinde.

Yerde kan,
Üstünde başında kan,
Elindeki bıçakta kan…

Hani geceler saklardı kötülükleri?
Hani aydınlık olurdu ağaran gün?

Nedendi ki bu kin,
Nedendi ki bunca sevgi,
Nedendi ki bu aldatış,
Nedendi ki bu intikam,
Yürek bunca severken!

11.9.2010
SERAP HOCA