Saçlarını okşayan rüzgâr kadar dokunamamışken yüreğine, bir fasıl geçiyorum şiirlerin sığlığına... Yetersizdir zaman ve gölgesi vurgun tutsak benden. Senden geçen tüm yollara set örmüş yalnızlık. Asılıp kalıyor bir şarkının sözlerine gözlerin, yudumlarken seni gecenin içinde...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim