Karacaoğlan Şiirleri - Şair Karacaoğlan

Kadir Mevla'm seni öğmüş yaratmış
Kemalini bulmuş o gül memeler
Bürüncek göğnek altında kar gibi
Kimden kime kısmet o gül memeler

Tunus fes altında kekil eğmesi

İller yaylasına göçtüğü zaman
Bülbül gülden ben yarimden ayrıldım
Dilim söyler amma gözlerim ağlar
Bülbül gülden ben yarimden ayrıldım

Şol görünen dağın başı kar m'ola

İmana gel kanlı gurbet imana
Biz de başımızı saldık gümana
Yağıp yağmur gün doğunca çimene
Kokar burcu burcu gülü sılanın

Ovalar ovalar engin ovalar

İncecikten bir kar yağar
Tozar Elif Elif diye
Deli gönül hayran olmuş
Gezer Elif Elif diye

Yar sana hayran can sana kurban

İncecikten bir kar yağar
Tozar Elif Elif diye
Deli gönül abdal olmuş
Gezer Elif Elif diye

Elif'in uğru nakışlı

İncecikten bir kar yağar
Tozar Elif Elif diye
Deli gönül abdal olmuş
Gezer Elif Elif diye

Elif'in uğru nakışlı

İndim gittim yaylasına iline
Hayran oldum ben bir taze geline
Kadir Mevla'm nice öğmüş yaratmış
Gümüş tasma takmış nazlı beline

Göğsü telli turna gibi dölektir

İndim seyran ettim Firengistan'ı
İlleri var bizim ile benzemez
Levin tutmuş goncaları açılmış
Gülleri var bizim güle benzemez

Göllerinde kuğuları yüzüşür

İneyim gideyim Osman İli'ne
Sevdaya düşenler yorulmaz imiş
Herkes sevdiğini almış yanına
Gariban hatırı sorulmaz imiş

Aştı gitti göremedim boyunu

İneyim gideyim tozlu yollara
Karışayım boz bulanık sellere
Adı sanı duyulmadık yerlere
Gitmeyince gönül yardan ayrılmaz

Gönül düştü bir geyiğin postuna