Karacaoğlan Şiiri - İbrahim Pataz

Birlikteyiz dört yüz seneden beri,
Dilimizde Karacaoğlan var bizim.
Aşıklar içinde baştadır yeri,
Telimizde Karacaoğlan var bizim.

Aşk ile Mevla’ya bağlamış özü,
Güzel olmayanı görmemiş gözü,
Gezin şu dağları, bayırı düzü,
Yolumuzda Karacaoğlan var bizim.

Ünü ücralarda, köşe bucakta,
Türküleri, her obada ocakta,
Gönül bağımızda açan çiçekte,
Gülümüzde Karacaoğlan var bizim.

Elimizin toprağında taşında,
Boranında, gıcısında, kışında,
Ilgıt ılgıt eser belin başında,
Yelimizde Karacaoğlan var bizim.

Evimizin önündeki çardakta,
Eliflerin elindeki bardakta,
Suna ile yüzen gövel ördekte,
Gölümüzde Karacaoğlan var bizim.

Kara çadır ile konup göçülür,
Yörükler yurduna çadır açılır,
Türkmenler ömrünü böyle geçirir,
Halimizde Karacaoğlan var bizim

Meyletmemiş iftiraya yalana,
Öğüt vermiş ihtiyacı olana,
Sorun O’nu büyüklere bilene,
Ulumuzda Karacaoğlan var bizim.

ELEMİ: Sevgisiz yürek boş durur,
Aşk adamı arkasından koşturur,
Gönül ırmağında duygu coşturur,
Selimizde Karacaoğlan var bizim.
İbrahim PATAZ
27.07.2008 Osmaniye