Karac’oğlan Der Ki Şiiri - Adnan Durmaz

Karac’oğlan Der Ki

hava gibi esip bulanır mıydım
sevda güneş açsa gülebilseydim
bir ömür yelip de dolanır mıydım
gönül sultanımı bulabilseydim

ben niye dolaştım bunca diyarı
neden çiçek çiçek dolanır arı
aşar mıydım aşılmayan dağları
bir yarin yurdunda kalabilseydim

bakışın elifte duruşun eşe
gülüşün sunada susuşu meşe
bir ömür gezmezdim dünyayı boşa
seni bir güzelde bulabilseydim

bre kara’coğlan deli çay iken
kadana olunur çıvgın tay iken
azlolmazdım güzellere bey iken
yarimin kölesi olabilseydim

ADNAN DURMAZ