Doğdum, doğalı güldürmedi beni
Karadan, karadır, kara talihim
Çok isyan ettim öldürmedi beni
Sıradan, sıradır, kara talihim
Her neye el atsam kuruyup geldi
Ben süründüm de o yürüyüp geldi
Dertler hastalıklar üreyip geldi
Yaradan, yaradır, kara talihim
Yaban da büyüdüm olmadı beşik
Ne yorganım oldu nede bir döşek
Bırakmaz yakamı sanki çok aşık
Daradan, daradır, kara talihim
Yıllardır gurbeti peşime taktı
Eş, dost hasretiyle içimi yaktı
Kader torbasından kapkara çıktı
Kuradan, kuradır, kara talihim
Beni dört duvara arkadaş etti
Suskunluğu kendine sırdaş etti
İçin, için yanan kor ateş etti
Çıradan, çıradır, kara talihim
Çektiğim çileler bir gelse dile
İnan ki geçirir, sırat'tan bile
Ne kadar bağırıp, yazsam nafile
Kurudan, kurudur, kara talihim
Necati derki güldürmedi yüzüm
Gurbet yollarında çürüttü özüm
Ben bu talihe bulamadım çözüm
Karadan, karadır, kara talihim
Necati KEÇELİ
İZMİR
Kayıt Tarihi : 1.1.2011 17:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!