Kara Osman Nalbant Şiirleri - Şair Kara ...

Bir sonbahar akşamı
Yine seninleyim
Tek kelime etmeden

Seher yeli eserken ben yolda oluyorum
Bülbül gülü soluyor ben seni soluyorum

Gerçeği görmek için, iki sağlam göz gerek
İnsana beden yetmez, bedene bir öz gerek

Her dert söyletir âşığı
Düne kattı ömrüm beni
Her dem aradım ışığı
Tüne kattı ömrüm beni

Telimi saza bağladım

Gelen geçen yer içer, tükenmez benim aşım
Gönlümde güneş batmaz her dem on sekiz yaşım

Seher vakti kalkıp inliyor sazım
Beşi beşe böldüm çoğaldı azım
Kırmızı gül solsa kış olur yazım
Elife dört mevsim, yetmiyor şair

Yağmur yağarken
Göz kırpan güneşi
Gün batarken
Sevda tüten bacayı
Yıldızlar kayarken
Gözleri dolan ayı

Yara almış yazarın, her cümlesi bir oktur
Elinde bir kalemi var, başka silahı yoktur

Adımız Sakarya’dır, her vadide akmayız
Gelecek nesillere kem miras bırakmayız

Gençtim
Aç da susuz da değildim
Karnım toktu
Yollarım yokuş
Ardımdan itenim yoktu.
Yorulunca