Seher vakti kalkıp inliyor sazım
Beşi beşe böldüm çoğaldı azım
Kırmızı gül solsa kış olur yazım
Elife dört mevsim, yetmiyor şair
Yağmur yağarken
Göz kırpan güneşi
Gün batarken
Sevda tüten bacayı
Yıldızlar kayarken
Gözleri dolan ayı
Yara almış yazarın, her cümlesi bir oktur
Elinde bir kalemi var, başka silahı yoktur
Adımız Sakarya’dır, her vadide akmayız
Gelecek nesillere kem miras bırakmayız
Gençtim
Aç da susuz da değildim
Karnım toktu
Yollarım yokuş
Ardımdan itenim yoktu.
Yorulunca
Seherde yağmur çiseler
Gönlümdeki gül ıslanır
Nazlı yâr hasta deseler
Ağlar sazım tel ıslanır
Yalan dünyada yaşarım
Kırmızılar giymiş, kalkmış erkenden
Seher semah döner, yel semah döner
Konamamış dala bülbül dikenden
Bülbül semah döner, gül semah döner
Kurumaz bu çınar kökü derinde
Bahar yine sensiz geldi
Ben sensizlikte
Yine seni arıyorum.
Hatırlamak için değil
Yaşatmak için dünü
O kentin kalesindeyim
Ağır sevdanın yükü
Çekmiyor artık dizlerim
Yorgunum
Her akşam
Kırmızı ışıkta geçiyorum
Sevdadan yana
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!