Canım, dağ ceylanım
Sensiz Tübingen
Dereleri kurumuş
Kederli bir ırmağa
Dalından koparılmış
Kırmızı bir güle
Yediğim dokuz kurşun, bir daha at on olsun
Dilber benden bu kadar, bu yazdığım son olsun
Yaram sol yanımda emim sağımda
Yardan yara aldım gençlik çağımda
Her mevsim öterdim kendi bağımda
Açmadı güz gülüm lala döndüm ben
İnsanım insana aklım ermiyor
Ne cismin yeter bana
Ne de resmin
Ne zaman arasam
Seni yüreğimde
Eksiksiz buluyorum
Ecele inanırım
Eser sevda yeli gençlik çağımda
Ceylanlar dolaşır gönül dağımda
Gül açmazsa eğer benim bağımda
Bütün dallarımı kırsın sevdiğim
Aşık heykel diker aşkın adına
Yaylam var göçenim yok
Çeşmem var içenim yok
Hüma çekip gitti dağımdan
Yılda bir fidan diken yok
Bin bir ışık yaktım gören olmadı
Yanımda duranlar yaren olmadı
Alanı çok gördüm veren olmadı
Bir yudum su için sele yalvardım
Nar sağımı yaktı yâr da solumu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!