Kara Işık Şiiri - Muzaffer Melih Özbaş

Ben, o görüp duymadığınız kişiyim.
Gözlerinizdeki kara ışığım,
Büyük günahlarınız gibi sakladığınız.
Günün birinde dünyaya saçmamı isterseniz,
Tüm bu dertleri ve karanlığı.
Beni biraz umutla söndürmeniz gerek.
Söner isem yok olurum sanmayın,
Ölmem sadece taşınırım
Başka gözlere.
Tekrar, zamanı geldiğinde,
Kolaylıkla bulacaksınız beni.
Bütün soluk aşklardan,
Kırık ve paramparça kalplerden
Tüm o tükenmiş sözlerden.
Döneceğim size,
Gözlerinizde yeniden yanıp,
Büyümeye.