Kara duman Şiiri - Kpt Yılmaz Bektaş

Sis dağa çıkar
Ayrılık olur
Mevsim değişir
Sis kalkar;
Bayram olur…
Ateş düşer yakar
Ömür biter ağlar
Giden kalır
Ateş yüreğe düşer
Matem olur;
Gözyaşı duadır
Unutulur
Hayat devam eder…
Kibrit elinde
Gözler gece gibi
Yüreği kömür
Kızıl karanlığı
Alevin kara dumanı
Suyu boğar
Gözü yakar
Evi yıkar kabus..
Kuş, orman ölür
Matem olur;
Hayat boş olur
Beden göçer
Ses kaybolur
Yeşil kapkaranlık
Yangın bitirir
Cennet çöl olur
Madem olur
Nimete yazık
Verene de ayıp olur…

YILMAZ BEKTAŞ