Zifir karanlık, kara çarşaflı gecede sevdim seni
Gecenin karanlığına süzülen
* bir mum ışığı gibi sevdam
Sarıyor seni yılların hasretliğiyle.
Işık ışık aydınlatıyor yırtarak karanlığı.
Şafak doğuyor
* kara çarşafa bürünmüş, acımasız,
* korkutucu gecenin göbeğine
Siliyor karanlığı.
Bendeki yalnızlığı,
Yüzündeki korkuyu siliyor.
Gecedeki korku, acı siliniyor.
Yavaş yavaş şafak söküyor.
Yeni umutlarla merhaba diyor
* geceden korkan, ürkek mum ışığı sevdam
Merhaba diyor yeni doğan güne.
Kayıt Tarihi : 21.12.2006 22:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Şairin SOLDURMAYIN GÜNEŞİ isimli kitabında yayınlandı.
![Özlem Şahin](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/12/21/kara-carsafli-gece.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!