İçimi, elin kadar yakmaz
o eski kahve.
Güneşinin vurduğu yer
sarardı şimdi.
Yalnız kalbim kan.
Sana
'Ben gideceğim.'
Değişim geliyor aklıma.
Nereye gidiyorum bir çocuk diliyken bu şehir.
Şimdi yüzünde kopan bir çığlığım
sana el sallarken.
'Dur.'
Diyor kalbin biliyorum ama;
hep gidişime bakacak gözlerin
Kar çamurunun kirlettiği sokakta.
Kayıt Tarihi : 31.5.2003 11:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!