Kar Mı Kaldı Sana Ayrılığın?

Rengi bozulmuştur mavi gecenin

Kokusu değişmiştir şimdi mor güllerinin.

Kurumuştur artık genç dalların,

Yine baharda dökülüyor çiçekli yaprakların.

Söylesene,

Kar mı kaldı sana ayrılığın?

Bak işte yine yanlızsın!

Kucaklamıştır bakışlarını şimdi avuçların

Terketmez artık gözlerini tuzlu yaşların.

Maktülü ben,

Katili sendin bu masum notaların.

Hadi söyle!

Kar mı kaldı sana ayrılığın?

Karanlığın sessizliğine haykırırken dudakların,

Gölgelere sığınır aciz varlığın.

Şimdi besmelesiz yudumlara meze,

Şehvetli sözlere malzemedir bedenin.

Çiğnenmiştir gülleri ellerinin,

Ve çaresizdir ceylan gözlerin.

Hala karanlık sokaklarda ne diye gezersin?

Terketmiş yıldızlar gülyüzünü,görmezmisin?

Güneşi de bekleme boşa;

Artık şafağı izleyemezsin.

Lakin telafisi yoktu sensizliğin,

Katlettiğin bu yürekte muhakkak öleceksin!

(barış taşdemir. 21 Mart 2012 Niğde)