İhanet... Şiiri - Barış Taşdemir

"Süsledim bir kez daha yalnızlığımı,

Bedbaht ellerimin çaresiz zerdüştlüğüyle.

Avuçlarıma ayrılığın kokusunu,

Tenime ölümün korkusunu gizledim.

Peygamberin yüzü-suyu hürmetine! ! Affet beni! !

Bu kez kapına ihanetle geldim.."

"Yoktu ki çaresi ihanetin,

Gözyaşlarımı siyah,kapkara bir lekeyle sildin.

Saçıma aklar,gönlüme yaralar ekledin.

Ruhumun her zerresini yalanla besledin.

Ahhh yar! ! ! Boş bir sayfaya ömür tükettim! !

Böyle mi olacaktı gelişin? ? ! ! "

"Bilirim,bağrında açtığım dikenleri.

Bilirim,ömründeki son sayfaların bensiz dizelerini.

Bilirim kaderine keder, kederine beni eklediğini.

Ben bilirim bilmesine de...

Günlerim alışmaz bir türlü sensiz geçen saniyelere.

Sözlerime kelepçe,ömrüme intihar bile gelse

Geçemem bu köprüden sensiz, aldığım tüm nefeslerde...

Elindeki tesbihe, dilindeki besmeleye hürmet.

Geldim kapına, neolur affet! ! "

"Gittiğin gün gelişini beklemiştim.

Sesim-soluğum hicran dolu,sensizliğe seslenmiştim.

Gündüz için geceyle son kez sevişmiştim.

Tam güneşi gördüm,çiçek açtım derken,

Yağmur olup toprağa düşerken,

Eşikteki gölgene takıldı elim-ayağım.

Kirlendi bir kere,

Temizlenmez artık ne acılarım ne de anılarım.

Ben seni değil, ancak sensizliği bağışlarım.! "

"Gurbete varmıştı kaderim.

Sağırdı yollarım ve kördü sokaklarım.

Bu kez gözlerime umut,ayaklarıma adımlarını bağladım.

Ben yakamozu hep seninle hatırladım.

Bak, Kuruyor yine avuçlarımdaki gözyaşlarım.

Yeter ki affet, bir ömür kapında yalvarmaya razıyım.! ! "

"Eline,yüzüne-gözüne bulaşmış ihanet!

Ne beklersin kapımda? Git! !

Gönlünü,bedenini başka kollarda hoş et! !

Dolanma artık vicdanımın kıyısında-kuytusunda,

Ne bu tarafta ne öte tarafta,

Sana olmayacak merhamet! !

Uğraşma! !

Kavuşmaz artık iki yakan; ne şarkta ne de garpta,

İyisimi,sen bu topraklardan firar et! ! "

"Belki affedersin diye son kez seslendim.

Bu kaçıncı gelişim?

Bu kaçıncı gidişim? Ben hiç bilemedim.

Sensizliği düş kırıklarında bile sayıklarken bedenim,

Bir kez olsun yüzünü gözüme sürmedin.

Olsun. Ben ayağına çarık, kapına eşik olmaya geldim! ! "

"Artık vakti geldi ayrılığın.

Yetim dizelere armağandır şimdi körpe varlığın!

Tek başına yürüyeceksin bütün bu yolları; yalnızlık yoldaşın! !

Yazık! ! Sen terkedilmişliğe bile kavuşamayacaksın! !

Telaşla aranırken kirli yaşların,

Omzunda bir el; dost sanacaksın.

Sonunda sen de anlayacaksın:

Sadakati ihanetle satın alamazsın! ! ! "

(barış taşdemir 15 temmuz 2013 hereke) =