Kar Gibi Şiiri - Ender Altınışık

Kar gibi beyaz bir kuğu’ydun sen
tatlı suyu bulamadığı için tuzlu sularda yüzen...

Sen doğru aşk ı bulmak için
yanlış sularda yüzerken
gökyüzü döküyordu içini sulu sepken…

Yağmurla karışık yağıyordu kar
aşk doluyordu içimize ağır ağır.
Karanlıktı rüzgar uğulduyordu
kırık kalplerimize çarpıyordu loş ışıklar.
ilk akşamında aşk ın ellerimdeydi ellerin
gözlerinde gereksiz bir intihar…

Kar kadar masum bir kuğuydun sen
sımsıcak yüreğimde erimekten ürken…

Özlediklerim sende,
düşlerim,gülüşlerim seninle
Bir adım at aşk’a
gel benimle.
Ve sımsıkı sarıl şimdi
tüm kaybettiklerine.

Kar kadar yalnız bir kuğu’sun sen.
Yüreğime yağdıkça hem üşüyen,hem sevinen
kimsesiz bir sokak çocuğuyum ben…