Kaptan Feriştah Şiiri - Özkan Büyükburçoğlu

Takvim yaprakları basım hatası
Sürgüne her gün, aynı gün oysa
Sabah oluyor güneş batıyor
Akşam oluyor güneş doğuyor
Limanda gemiler yatıyor
Yatağında usulsüz ruhsuz ten
Tezatlar iklimler gibi
Baharda kar yağıyor
Hayat ölüm döşeğinde
Mezarlıklar sevişiyor
Selviler rüzgarlarla...

Kin güdüyor yıldız güneşe
Kuyruğundan ateşler saçıyor
Ay bir yüzünü kaybetmek üzere
Bir kadına ismini veriyor
Kadın aydan habersiz yaşıyor
Sonra adı mermer levhaya işleniyor
Taş kıskanıyor toprağı
Kini onu sertleştiriyor
Taşa ders olsun diye kini
Bedenine ölülerin ismi yazılıyor

Kirli elleriyle bir deli geçiyor aynadan
Kıyısı olmayan bir deniz gibi gözleri
Deniz hırçın, deniz dağdalı, deniz öfkeli
Batık gemiler gibi batık hayatlar
Denize kağıttan bir gemi bırakıyor deli
Geminin güverteleri nemli
Kirpiğiyle çekiyor kürekleri
Gemisi battı batacak
Bir varmış bir yokmuş
Evvel zaman içinde
Kaptan Feriştah gelse kurtaramayacak
Yahut Mazhar Osman.