Kayıp Kimlik Şiiri - Özkan Büyükburçoğlu

Sen gittiğinde,
Sonbahar ağacı gibi,
Ben dağıtmıştım kendimi,
Gündüz gecelerde,
Yürüdüm caddelerde,
Bir gün arkamdan bir ses,
“Bayım kimliği düşürdünüz”
Geriye döndüm dedim ki,
“Bırak kalsın yerde,
Kimliksiz yaşanır da aşka varmı çare,
berhudar ol yine de”

Kim olduğumu bilmeden,
Kimliksiz gezdim durdum,
…
Ahh sen;
Sen kimliğine kimlerin,
Soyadını kondurdun.