Kapılar Şiiri - Merve Omar

Hüznü giyinmiş Anastasya

Anastasya değil kapılar giyinmiş hüznü

Zile basıp kaçan çocuklar büyüdü Anastasya

Kapısı yüksek yerlerdeler..

Diplerinde bozuk para taşıyan sular çekildi

Gelişinin üzerinden çok geçti Anastasya

Gidişin destanlaşası bir bakışla muamma

El hayran sana sen mutsuzsun belli

Ah Anastasya tenha sokaklara sek sek çizgileri çizişlerin

Silmeden,yağmura inat usanmadan..

İlginç bir çocuktun!

Büyüdün de mi öldün Anastasya!

Kaybolmuş bir sen var farkındasın arayan bakışlardan

Kaçırıyorsun yüzünü kedilerin su içtikleri taslara

Kimi bir kuşun kanadında

Kimi bir bulutun ucunda sarkaçsın!

Ben buldum!

Kulağımdaki keman sesinden midir seni kat kat sarıp sarmalamam

Ama soğuksun titrek ellerin,yoksa keman mı suç ortağın?

Ya da yok tüm suç titrek ellerindeki akrep ile yelkovanda,

Keman ne alaka!

'Koskoca Anastasya' Kalk!

Güldürme bu küçücük milleti!

Tutunuver bir minarenin ucundan

Boğaz köprüsü serilsin ayağına

Ter ter tepin eskisi gibi iste hayatı

Sıkı sıkı sarıl hep her şeye gebe şehrine

Anastasya ordamısın?

sökre