Kapılar açmak istersin bazen.
Önünde duran ve birisi tarafından kapanmış.
Eskidir o kapılar.
Bir olgunluk vardır mazisinde.
Ve arkasındakilere koşmak istersin. Ama koşmak bir yana,aralarken bile ürkersin.
Belkide elinde, yüreğinden topladığın bir demet aşk vardır.
Tozlanacağını da biliyorsundur onların. Çünkü onlar kopardığın yerde yaşarlar. Ama üzülmezsin.
Çünkü ölmez onlar.
Her zaman yerinde,kapıların ardındadırlar.
Kayıt Tarihi : 19.1.2009 00:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!