Kapılar Şiiri - Reyhan İdil

Vazgeçmek kapısı kapalı yüzüme,
Odam sen, gün geleceğin gün, zaman ne durur ne akar.
Bir an olsun unutsam, sussan içimde.
Bir tek an unutsam, belki buralara yağmur yağar.
Vazgeçmek nedir, unuttu hücrelerim.
Bir gün, bir umut diye yanıyor hala adınla dilim,
Belki yangına yağmurlar yağar, serinler kalbim.
Bir an gelse, geleceğin ana denk düşse,
Hiç durmadan adını söylesem; söyleyebilirim.
Odamda, yanımda sen, her an yüzünle başlar.
Her an sana doğru, kalbim deli, aklım yavaşlar.