Kapılar 3 Şiiri - Yıldıray Coşkun

İlk sözün alındığı zamanın genç zamanı
Ölüm adlı hayatın kuruldu zembereği
Kaderi yazan açtı dünyanın kapısını
Sebebini bilmeyen sezemedi gerçeği

Bir ses duydum göklerden belki kendi kalbimden
Ninnilerle sevdiğim uyusunda büyüsün
Geçmesin kapısından güldürmeyi bilmeyen
Düşe kalka inatla tıpış tıpış yürüsün

Düşe kalktım yürüdüm büyümedim uyudum
Yakamı bırakmadı sonu gelmez sanrılar
Ruhun inlediğini masallarda duyurdum
Susamla açılmadı can istedi kapılar

Yarın olsun gülerim dedim geçtim dünümden
Bekledim kapısında günlerin gecelerin
İçerdeymişim meğer habersizmişim benden
Duymayan dışardaymış kapısı benim fecrin

Son kapı son tutsaklık çözülür zincirlerim
Toprak soğuk taş soğuk üşütense eyvahlar
Ölüm dirimden diri canlanır deli dilim
İçimde kahırlanır açılmamış kapılar