Kapılar Şiiri - Emine Sipahi

İnsan.. bir rahmetle açılan kapıdan,dünyaya gelir.
yüzüne hangi kapıların, açılıp kapanacağını bilmeden,
Anne kucağında,evinin kapısından içeri girer.
Ana kucağında açılan sevgi kapısı,
İnsanın içini , huzurla doldurur.

Zaman içinde..bir çok kez
Yüzüne kapılar açılır... kapanır.

Bir gün kapını aşk çalar, koşarak kapıyı açarsın.
Yıllarca aşkın kapından içeri girmesini beklemiş sindir.

Oysaki aşk , yağmur gibi acıları,sancıları,
Beraberinde o kapıdan içeri,sokmuştur bile.
Öyle fırtınalar koparır ki aşk, açtığın o kapı,
Fırtınanın şiddetiyle,deli gibi çarpmaya başlar.
Ne kavgalara şahit olmuştur o kapılar.
Her kızan ,sinirlenen çarpar durur o kapıları.

Tamam dersin..tüm kapılarımı kapadım.
Aşkın bedeli, bu kadar ağır olmamalı.

Sonra .. Allah sana,
Öyle bir güzel kapı açar ki, evlat sevgisiyle tanışırsın.
Hayatın boyunca, o kapıyı kapatamazsın.
Evladını her gördüğünde,
Gönül kapın, ardına kadar açılır ve sevgiyle dolup taşar

Ve... Sabır kapısı açılır önüne.
Sabır kapısından, evladın için içeri girersin.
Bir kere sabır kapısından içeri girdin mi? dünyan değişir
Hayata bakış açın değişir.

Sen gümüş kapının altından geçmeyi bile,
Hayal edemezken, Allah seni altın kapının,
Altından geçirir de ,sen farkına varamazsın.

İşte..asıl mesele odur.
Sır kapısı...
Sır kapısı açılıp ta, içeri girdin mi,
Artık dünyevi şeyler, umrunda olmaz.

Sır kapısının açılmasıyla,
Sana açılan bütün ihanet kapılarının,
Pek de önemi kalmaz.

Hayatta aşama aşama, bir çok kapıdan geçersin
Günler ayları, aylar yılları kovalar.
Ve... beklersin artık.
Bir gün ahiret kapısı açılacaktır.
Merak edersin..
Acaba.. bana hangi kapı açılacak

Cehennem kapısı mı ?
Cennet kapısı mı ?