Kapidaki Hüzün Cingiraklari

Irmagin üstünde ay
Gecenin icinde beklesip duran insan kalabaliklar
Asvaltta koskocaman kent ve köprü..
Gecesi uzun olurmus her kisin belli ve bilinir zati..
Eski bir sandiga el uzattikca evrak
Uzun olan ayaz geceler penceresi yanan isiklara hasret mektupcu
Hic olmadigin yerden esip tütüyorsun sevgili Türkiye
Sakin üzülme, kapidaki hüzün cingiraklari
Bütün sessizliklerin dilinde dellal dillim düdük sireni
Her ne kadar ne söyleyecegimi bilmedigim titreyip duran dilim dudagim
Göcebe bir tüldür
Azalan kum saati her bela sarp gecit
Kimi okla vurulur bir sebep, kimi uzak bil calgiya yaydan kemandan sebepsiz
Hic üzülme sevgilim,
Askina düsürdügün kundakta dogdugum
Yanik pinarlardan sevdana damlalar ictigim sarhosun
Daglar yollar mevsimler ezelki kanayan yaradan ebediyete
Turnalar selam etsin ve kumrucukta bugday degirmenlesin güvercinler
Ki sevda soyundan savrulmus süzülmüs kor közleyen bagrima
Sarilip giden ömrümle yüklenmis yolcu katar
Eylenmis ferman
..yazilmis yurdumsun..! Üzülmeyesin..!

Agustos / 18