Kapı Şiiri - Yusuf Maral

Adım gibi biliyorum ki
Beni çok özleyeceksin
Bi faydası olur mu bilmem ama;
Özleme!
Çünkü ben seni unutmuş olacağım
Bir gün kapın çalacak
Ve sen ben geldim ümidiyle koşacaksın
Hatırlıyor musun ?
Biraz daha kalayım der gibi bakardım gözlerine
Sende git der gibi kaçırırdın gözlerini
Seni hayal kırıklığına uğrattığım için
üzgünüm sevgilim.
Çünkü gelen ben olmayacağım
Af diliyorum şimdi
Sanma ki senden
Bunca zaman onca şeye rağmen
Ahraz Bi tavırla
Çektiği acıları,
Taşıdığı yükü görmediğim yüreğimden
Uykusuz kalan gözlerimden
Adınla kirlettiğim her kağıttan
Dökülen mürekkepten, kalemden
Ve utanıyorum
Sana yazdığım bütün şiirlerdeki şairliğimden..

Yazık bana ki
Olmayan bir sevgiyi senin yüreğinde aradım
Kapıdan çıkarken bile
Hala bir ümit vardı içimde
Gitme kal dersin diye adımlarımı saydım
Olmadı, olmayacaktı belli ki
Çok yalanlar söyledim kendime
Çok yeminler ettim
Seni artık sevmeyeceğime
Bi daha bu kalbimi üzmeyeceğime
Çünkü çok üzdün be..!
Döktün, parçaladın
Halbuki ben sana çiçek açan bahardım
Kırdın, soldurdun, kopardın
Şimdi sana sadece toprağımı bırakıyorum
Hadi şimdi onu sev !
Ve bol bol sula olur mu
Belki ayaklarının atında ezecegin
Bir kaç çimen büyütürsün

Sen sadece yağmuru bilirsin
Ben ise o yağmurda ıslanmayı
Sen sadece ateşi bilirsin
Ben ise o ateşte yanmayı
Sen sadece acıtarak konuşmayı bilirsin
Ben ise acıtmamak için susmayı
Sen sadece üşümeyi bilirsin
Ben ise titreyerek boşluklara sarılmayı
Sen zavallı bir kapıyı duvara çarpmayı bilirsin
Ben ise incinmesin diye usulca uzaklaşmayı

Evet gittim;
Kal diyecek kimsem yoktu çünkü
Evet gittim
Ben aşka köleydim
Sana soytarı olamazdım
evet gittim
ardımda iki ceset bırakarak çıktım o kapıdan..
Yazık sana ki ;
" Kapı anladı da sen anlamadın"