Kapı Şiiri - İsmail Akdağ

Bir kapı açılı sonsuzluğa
Som mavi bir ışık hüzmesi
Vurur gözüne
İkirciklenir gözbebeklerin
Tatlı bir telaş sarar her bir yanını
Derlenip toplanır dağınık hayatlar
İnce bir gazel çalınır kulaklara derinden
Bildik tüm acıları kanatarak
Külçe gibi çöker böğrüne kimsesizlik
Kör kapılar ardında
Kapılar kapanır üstüne
Çarmıha gerilmiş piç edilmiş zamanlarda
Yalnızlık kalır geriye
Tiz bir sessizlik
Kapılar açılır
Kapılar kapanır
Her biri bir umut
Her biri hayal kırıklığı
Bir kapının açılıp kapanmasıdır
Hayat dediğin
Bir ömür geçer
Çarmıha gerilmiş piç edilmiş zamanlarda
Derken son kapıda açılır
Som mavi bir ışık huzmesi alır seni
Ardında
En koyusundan acı bir hüzün bırakarak.