Ardından Şiiri - İsmail Akdağ

Yitip gittin aniden
Sanki hiç olmamışsın
Sanki gözlerinde yitip giden
Ben değilmişim
Zaman, nasılda kayıvermiş avuçlarımızdan
Akrep ile yelkovan
Hiç bu kadar acımasız,
Olmamıştı oysa
Et kemikten,
Can tırnaktan ayrılmamış,
Ay göldeki siluetinden utanmamıştı
seni görünce...
Hani yaprağın süzülüp nazlı nazlı
Yere düşüşü varya
Öyle yitip gittin
Issız dar sokaklarda
Boynu bükük kaldım
Öyle mahzun, hüzünlü
Başım cama emanet
Bildik hüzünler
Aktı yüreğime usul usul
Kokun sinmiş dört bir yana
Gözlerimi rehin aldın..
Üşüyorum sensiz
Sıcaklığın yetiyordu oysa
Hadi dön üşümeyelim artık...