yıllar önce kapanmıştı kolezyumun kapıları
kazanan cılız bir oğlan
kaybeden zamandı
kazanmıştı kazanmasına
ama işlenmişti yaralar ve acılar ruhuna
her ne kadar gözle görülmese de
pazuları güçlenmiş, korkusu körelmişti
damarlarında akan kanın ağarmıştı saçları
övünürdü kazanan, artık oydu ya en iyisi
saklamıştı bir sandığa şeytanlarını
mühürdü gözyaşları
alnı değerdi kızgın kumlara
hatırlardı sırtlanlarla savaştığı anları
yıllar geçti
geçmiş silikleşti
gözyaşları dindi
boyun bir daha eğilmedi
sandık sallandı
oğlan oturdu üstüne
başladı dünyayı izlemeye
bir ceylan gördü ilerde
koştu peşinden saatlerce
bir at vardı kalbinde
çatlamayı bekleyen düşüncesizce
döndü geriye
sürüne sürüne
sandık açılmış şeytanlar salınmıştı etrafa
ölümün kokusu sindi burnuna
deldi geçti ruhunun küflü hayat damarlarını
korktu, bağırdı insanlara
Eyyy insanlar !
var mı şeytanlarımdan beni koruyacak ?
var mı gözyaşlarımı bana tekrar kazandıracak ?
hakimdi derin bir sessizlik ...
tek bir kabul yolu vardı, o da Acizlik !
Ervil Amour
Kayıt Tarihi : 18.2.2024 00:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!