Kapanış Saati Şiiri - Kürşat Sungur

Ben artık neye sahip olduğumu da, nereye ait olduğumu da yeterince biliyorum..
Kimse itmedi beni,
Bu uçuruma kendimi ben bıraktım..
Ve iyiki de öyle yaptım
Düşmeme değdi doğrusu..

Kafamın içindeki evrende açtığınız bir kara delik, hepinizi silip süpürdü çoktan..
Öyle ki
Hafızamı yitirirsem eğer, yeniden hatırlatmaya
Kalbim durursa bir gün,
geri getirmeye çalışmayın
Artık hafızaya yada nefese ihtiyaç duymayacak kadar büyük, kocaman bir sevgiye sahibim..
Bütün yalanlarınız, ikiyüzünüz, basit eğreti ve sahte duruşunuzla bende yok hükmündesiniz...
Sadece ben var olduğunuza inandığım içindi..
Kendimi daha fazla kandırmaktan ve kendime daha fazla saygısızlık etmekten vazgeçtim..
Güneş olsanız aydınlığınıza, ağaç olsanız gölgenize ihtiyaç duymam
Cenazeme falan da gelmeyin
Gerek yok
Dünyam da fırtınalar koparken, camlarım kırılırken, duvarlarım yıkılırken bir bir .
Tek başıma olduğumu anladım
Acı da olsa, geç de olsa bir başlangıç için fena sayılmazdı.
Ben kendi içimde,
sessizce gülümseyerek vedalaştım çoktan hepinizle..
Hoşçakaldınız haberiniz bile olmadı.