soğuk ve dik rüzgârlar esiyor rûhuma tepelerden
yaşıyorum hayatı böyle dimdik
melâle gözlerim bulutlu
sana gönlüm inkisâr...
bilmem ki bahseder mi gözlerinden kutsâl âyetler
çünkü ben kutsâl bir aşk biriktiriyorum dudaklarımda
Yorgun bir Ka`be çiziyorum gözkapaklarıma
kapama gözlerini üşüyorum (*)
kanlı bir gül imgeliğinde kanatlarım
rüzgârdan atım şahlanmış yamaçlardan
ölüme sadece gözlerin perde rûhumla
soğuk ve dik rüzgârlar esiyor rûhuma tepelerden
gözlerim gözlerinden uzak
ve pıhtılaşmış yüreğimin çığlıklarına
kapama gözlerini üşüyorum (*)
03. 03. 1999
Ayna Dergisi Sayı:7
Kayıt Tarihi : 24.5.2001 14:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)