Kanlı Meydan Şiiri - Ali Asker Çataltaş

Kahpe pusuda parçalanan bedenlerimiz,
Milyonların bedeninde özgürleşti yüreğimiz.
Sanmayın bu meydanda kalacak kanımız
Kalkın halkın ordusu kalkın!

Beni inciten terörün üzerime bulaşan kanı ve bedeni
Sanmayın ki bu halk unutur Ali Denizi, Canberk bakışı
Dicle’yi, Dilan’ı, Ereni, Gülbaharı…
Kavgamın izleri sürecek güneşin aydınlığında.

Tekbirin sonu olmalı, intiharla kanımıza karışanların!
Öfkesini güneşe asacağız, dini kitaba karıştıranların.
Tek bir gün olmamalı yıldızı avucunda tutanların
Her saat her dakika işlemeli on ikide çarpışan akreple yelkovan gibi.

Korkmalılar öfkemizden kalemimizden,
Korkmalılar bu kanlı meydandaki zılgıtlarımızdan,
Umuttan, Kasım’dan, Şirin’den, Leyla’dan, Korkmaz Tedik’ten!
Tek tek okundu isimler, yürek yürek haykırdı faşizmi lanetleyerek.

Yine halaya durdu bu kanlı meydan
Bildirisi okunacak Necla, Nevzat, Nilgün, Aycan diye..
Bunları nasıl anlatmalı gelecek kuşağa.
Dilek Doğan’da uğradı kahpe kurşuna!
Oluk oluk kitaplarımızdan akan kanların, ince yüzünü göreceğiz bu meydanda.

Onuncu ayın onuncu günüydü, sustular bu çığlıktan korkanlar!
Her biri bir şehirden geldi, Ankara Garında barışa güneş olanlar.
Et ve tırnak gibiydiler bedenlerinde özgürlük akıtanlar.
İşte bunlar devrim şehidiydi en küçüğü de Veysel Atılgan’dı..

25/10/2015