Kanla Mühürlenen Aşk Şiiri - Akın Kalkan

Bir Mayıs akşamıydı,
gökyüzü masum, yollar sakindi.
Benim içim ise senle doluydu,
her adımda sana varıyordum,
her nefeste, seninle yaşıyordum.

Bir yemekti hayalim,
bir masa, iki sandalye, sen ve ben…
Sadece senin gözlerine bakmak,
bir çatalın ucunda,
sevgiyi taşımak istemiştim sana.
Ama kaderin masası,
bambaşka bir sofra kurmuştu o gün.

Arabanın direksiyonunda ellerim,
kalbim sende, nefesim sende…
Yan koltuk dünyamın merkeziydi.

Sonra yolların dili değişti.
Kader, direksiyonuma dokundu.
Bir anda sessizlik çöktü etrafa
-
Bir çarpışma, bir uğultu, bir sessizlik…
Ben bütün dünyamı
yanımdaki koltukta kaybettim...
bütün dünyamı o koltukta kaybettim..

Kanlı ellerimle yüzüne dokunuyorum.
Kirpiklerin arasına düşen kan damlaları,
benim ömrümden düşüyordu aslında.

Orada kaldı zaman.
Orada kaldım ben.
Sensiz geçen her gün,
bir mezar taşı kadar soğuk,
bir hatıra kadar keskin.

Sevmenin tarifi sorulsa bir gün,
“kanlı ellerim” derim.
O ellerle seni sevdim,
sana sarıldım, seni bırakmadım.
Ama sen kayıp gittin
bir uğultunun içinden, sessizce..

Bir daha kimseye dokunmadım o ellerle,
bir daha kimsenin kirpiğine bakmadım.
Çünkü senin kirpiklerinle mühürlendi yüreğim,
senin gidişinle sustu aşkın dili.

Ben hâlâ oradayım.
Senin yanına varmak için değil,
senin son nefesini duyduğum yerdeyim.
O günden sonra sigarayı da bıraktım.
Çünkü o sigaranın üstüne bir tane daha yakılmazdı..
Yakılamazdı..

Gözlerimi kapatınca senin adını fısıldıyorum,
rüyalarımda senin elini tutuyorum.
Uyanınca ellerim hâlâ titriyor.

Sen gittin ama
ben, senin gittiğin yerde kaldım.
Zaman geçmedi. Bir Mayıs günü gibi
her gün aynı sancıyla uyanıyorum.

Ben seni hâlâ seviyorum.
Hâlâ o kanlı ellerimle
senin yüzünü, kirpiklerini seviyorum..

Senin yokluğunda, kendi varlığımı unuttum.
Ve şimdi soruyorlar bana,
“Bu kadar sevgi nasıl olur?”
Ben susuyorum.
Çünkü aşkın tarifi sensin,
kanınla, son nefesinle, son bakışınla…
Ve ben, o tarifin içinde kaybolmuş bir kelimeyim.

Ve şimdi, bu satırların sonunda,
sana son kez fısıldıyorum:
Benimle kalamadın ama benden hiç gitmeyeceksin…
Hoşça kal, en sevdiğim.