Kanı Bozuklar Şiiri - Veysel Şimşek

Herkes ölür sanki kendisi ölmüyor,
İyilik yapsanda kıymet bilmiyor,
Hep bana demenin sonu gelmiyor,
Ölümü unutmuş kanı bozuklar.

Diyorki fazla mal gözmü çıkarır,
Ne bir onur kalmış nede bir gurur,
Bilmemki ne zaman farkına varır,
Ölümü unutmuş kanı bozuklar.

Aslında Allah'tan geliyor rızık,
Nefse haber anlatamaz vicdanı bozuk,
Bir baksa haline yazıkmı yazık,
Ölümü unutmuş kanı bozuklar.

Kazanmayı bilir nankör ama paylaşmaz,
Çalar çırpar haram demez hiç şaşmaz,
Çıkarına ters düş asla yanaşmaz,
Ölümü unutmuş kanı bozuklar.

Gerçek İnsan olan yer alın terini,
Fırsatını bir bulsa yüzer derini,
Ben adamdan saymam böyle birini,
Ölümü unutmuş kanı bozuklar.

Helalı unutur bilerek haramı yutar,
Haklıyı dışlayıp haksızı tutar,
Çıkarı uğruna can dostu satar,
Ölümü unutmuş kanı bozuklar.

Ben şuna inandım İnsanlık bitmiş,
Kötüler yaşıyor iyiler gitmiş,
Hırsız bir servete bin servet katmış,
Ölümü unutmuş kanı bozuklar.

Çıkarına ters düş bırakıp kaçar,
Aslında sendende bendende naçar,
Veysel derki sonrada iş işten geçer,
Ölümü unutmuş kanı bozuklar.