Kanaviçeler Şiiri - Ahmet Ihsan Arac

Tutsak dudakların solgun göbeğinde
Kireçten dalgalar gezinir
Güneşin doğduğu kül rengi yanaklarda
Gölgeden gölgeye tenler ezilir

Buğulu bakışlarda şimşekten izler..
Gök gürültüsü ve kabarık denizler
Rüzgârla dövünüp sahile inmiş
Gamzeli kıyılarda yakamoz gelgitler
Geceyle sevişip kıyıda gezmiş

Hevesin gezdiği tilkili yamaçları
Camlardan saydam bakışlar süzer
Arsız âlemlerin dik yamaçlarında
Tanrısal sisler tırmanırken
Cehennem kapısının son zebanisini
Arşivsiz melekler bezeler

Hüzzamın hüzünlü mırıltısı çın çın
Kulak zarında biriken azaplar için
Bazen beklediğin bazen beklendiğin
Geçmişin tortulu rüyalarından seçim

Hortlamış sokaklarda ay ışığı gölgesi...
Zemheri soluklarıyla çizilmiş bölgesi
Varlığı yokluğunda mühürlenmiş belgesiyle
Oynaşır düşlerde düşler ötesi

Işıklı sokaklarda ay ışığı gölgesi...
Zemheri soluklarıyla çizilmiş bölgesi
Varlığının yokluğunda mühürlenmiş belgesi
Oynaşır düşlerde düşler ötesi

Mızrağın ucunda gulden gülleler
Göreni de görmeyeni de deler
Kadim bölgelerden şu narin eller
Ve hercai anlardan şu asude diller
Kavrulmuş anların döndüğü demlerde
İç içeler
Bir de gül suyu kokulu kanaviçeler