Kanatsız Şiiri - Kağan İşçen

Eski kuşlarımız yok
Erken gölgelere düşkün...
Naif sözcükler aradığımız su içişlerine...
Eksik bulutlardan mağdur yağmurlarımız
Paçalarımızdaykenki koşma isteğimiz
Menzilsiz bir seviye tutukça...
Islaklığı boydan boya utanç
Göz pınarlarına anlattığım
Mutluluk masallarından
Bir an kaldı uyku irkilmelerime...
Birlikte ilksiz bir şarkı söylediğimizden
Farketmediğimiz bir sonsuzluğa...
Sürekli bir ölümden aniden uyanır gibi
özledim...
Yedi iklim unuttu gözlerimi
Gözlerim gökkuşağının son halini
Son halim ilksiz
Kış ayrılıklarına bıraktığım sesinin şöminesinde
Kanatsız bir kelebek gibi...

Kağan İşçen...