Kanatlanmış bir kuştur sonbahar

Sonbaharı sevin
Camlara buğu düşerken
Çatılara vuran tınılarla

Son çimen kokuları
Dallarında nar
Hasret mevsimidir
Kimi zaman da kavuşmanın

Islak düşlerin çizildiği
Deniz ülkesi yalnızlıklarına
Yolculuktur kırlangıç kanatlarıyla

Yalnızca bekleyeni olmalı yüreğin
Kendine yabancı özüne sürgün
Yağmurlar çıkarken gün yüzüne
Kavuşmalı gün ve gece

Uzansan tutacağın
Dokunsan bırak(a) mayacağın
Güz mevsimi kendi içine döker yapraklarını
Bir sonraki bahara kadar

"inadına"