Kana kana içeyim Şiiri - Aynur Durmuş

Kurudu pehlivanım
Dilim damağım kurudu
Çok savaştım çabaladım
Daldan dala konar naşım
Ölmeden kanayım
Bir yudum su ver
Kana kana içeyim

Gözlerim muslukta
Yer altında tüm şehir
Demirleri pas küf tutmuş
Çoban bekler sürüyü
Üstunde heybesi ağır
Güneşte kavrulmuş
Ölmeden kanayım
Bir yudum su ver
Kana kana içeyim

Şekerden mi
Çatlar bu dudaklarım
Ellerim arar sıcaklığını
Dünya 'ma doyamadım
Ölmeden kanayım
Bir yudum su ver
Kana kana içeyim

Yaralıyım kanıyor
Doktor su sürme diyor
Çözemedi kapılar gökler
Anlamadı hiç kimseler
Behey vefasız ölüyor
Ölmeden kanayım
Bir yudum su ver
Kana kana içeyim
Aynur Durmuş