Kalpler Bir Olunca Şiiri - Kasım Kobakçı

Uzun bir yolculuğa dönüşür ev özlemi,
Seninle son bulur yoksulların hasreti,
Herkes el olur sen gözden kaybolursan,
Gözlerimde yanıyor geçmişin anıları.

Başka bir çiledir o yoldaki yolculuk,
Elveda inleyen bülbül,
Her şey boş sensiz,
Bir ömre ve dünyaya yeter senin varlığın.

Yol yorgunu bu yoldaki yolcular,
Gerçek bu, aşk odun üzerinde yanar,
Sorma, ölüm gibidir ayrılık,
Zulümden daha kötüdür bu aşk.

Seninle başlayan her gün bir acıdır,
Gözlerimde yaş, yüreğimde acı,
Dünyadan kurtaracak beni bir selamın,
Ruha hayat verir kalpler bir olunca.