Kalp Kalem Kağıt (3K) Şiiri - Bestami Tatar

nereden başlasam yazmaya.
neresinden tutsam elim sana geliyor.
kalemi bırakıp bekliyorum.
bir su almak için mutfaga gidiyorum.
mutfak penceresinin camı ocakta fokurdayan çaydanlıgın buharıyla bugulanmış.
hemen oracıga adını yazmak istiyorum.
adını yazmam sakıncalı.

geri masaya geçtim.
kagıda baktım kalemle oynadım.
elimi saçlarıma götürdüm parmagıma doladım.
ne kadar uzamış dedim.
tam seni unuttum işte deyip gene yazmaya koyuldum.
yazı seni mi seviyor.
sen mi yazınca geliyorsun anlayamadım.
bak şimdi dramatik bir yazı olacak bu sende okudugunda aglayacaksın.
yok yok..
ben yatıp uyuyayım en iyisi.
bugün yazı yazmak bana kısmet olmayacak.
kalem kagıt masada hazır beklesin.
sabah erkenden kalkar sen uyanmadan yazımı yazarım.
en iyisi bu..
hadi iyi geceler size.
ben yattım uyuyorum.

10 dk sonra
..

yok yok bu da böyle olmuyor.
nedir benim senin yoklugundan çektigim.
oluyorsun olmuyor olmuyorsun olmuyor
olmazsa olmazmısın nedir.
yazdırmıyor uyutmuyorsun.
hadi sabah olsunda yiyip içirtmede göstereyim sana.
vallah seni de kalbimi de kapının önüne koyarım.
üşüsünde aklı başına gelsin bakim.
yahu ne demek onu düşünmek.
senin bir sahibin var hınzır kalp.
önce beni düşün
sana ne ondan..
bak bu sana son uyarım.
kendine çeki düzen ver.
ben şimdi tekrar yatıyorum.
kapı orda. ona göre..