Kalp Halleri Şiiri - Mesut Tütüncüler

I.

kalbin aynası dildir.
dile vuran akisidir.
hak sözünü batıl bakan
sırlı diller kırılsın.

kalbin maşası eldir.
ele değen ateşidir.
hak közünü batıl çatan
harlı eller yakılsın.

kalbin özü de kalptir.
kalbe giren şerbetidir.
hak özünü batıl tadan
tatlı kalpler acısın.

II.

kalbin yolları gözlerdir.
kalbe inen yaşlarıdır.
hak döküleni batıl gören
nazlı gözler âmâ baksın.

kalbin aracı ayaktır.
kalbe varan adımıdır.
hak yürüyeni batıl basan
yaylı ayaklar tutmasın.

kalbin konağı gönüldür.
kalbe soran sevdasıdır.
hak kapısını batıl açan
nar'lı gönüller yıkılsın

III.

kalbin namusu edeptir.
kalbe değen ahlakıdır.
hak edebini batıl satan
kanlı edepsizler utansın.

kalbin dimağı sevgidir.
kalbe alan içtenliğidir.
hak sevgisini batıl eden
yanlı sevgiler kapansın.

kalbin tasası hasrettir.
kalbe yakan acısıdır.
hak vuslatını batıl eren
gamlı özlemler ırasın.

IV.

kalbin azığı zikirdir.
kalbe saran lezzetidir.
hak kelamını batıl yiyen
doyumsuz canlar çatlasın.

kalbin yarası vefasıdır.
kalbe çeken çilesidir.
hak cüda’sını batıl sanan
kabuksuz yaralar sarılsın.

kalbin içtiği yokluktur.
kalbe akan can suyudur.
hak pınarını batıl içen,
o susuz topraklar yarılsın.