Kalmadı mı? Şiiri - Recep Karadereli

Kalmadı mı hiç, içimizde akıllı adam,
Zulüm diz boyu, saksağan üstüne binmiş dam.

Az mıdır çok mu, söyleyin insanlık ne kadar,
Doğru bir tane, iyiyi buldun mu huzur var…

Nereye çıkar, gözler dönmüş çıkışın sonu,
Kimse dikemez, bana uymaz arsızlık donu…

Bu toprak harman, alın terim kanım çamuru,
Tuz bile koktu, leşmiş soysuzların hamuru.

İşte iki yol, Mevla’ya ya belaya gider,
Ruh iki yönlü, meleklere dön, bitsin keder.

Dengeyi aşma, sınav şimdi mizan ahi ret,
Ey Rabbim koru, akıllı başa ver basiret.

Kavimler battı, sapıkların berbattır sonu.
Rabbini bilmek, insan olmaktır bütün konu.

Ağlardık bilsek, yolcu çıplak, nerde hancısı,
Afaklar tül tül, doruklarda doğum sancısı.

İyi kötü var, imtihanı elbet olacak,
Son nefese dek, şeytan nefisle yol bulacak,

Herkese iste, paylaş içine huzur dolsun,
Yol hak yolu, saygı adalet ışık olsun.
06.08