Kalmadı Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

KALMADI
Maddiyatın pençesinde yoruldum
Gözüm de yaş dizde derman kalmadı
Gururlandım yerden yere serildim
Evde huzur kalpte Ferhan kalmadı

Sahtekârlık başın aldı yürüdü
Sineleri haram lokma bürüdü
Gönüllerde hak korkusu eridi
Doğru hüküm adil ferman kalmadı

Dengeler bozuldu düzenim kaçtı
İsraf moda oldu başımdan aştı
Yalan dolan diyar diyar dolaştı
Yolda katar göçte kervan kalmadı

Biçareyim kimden medet umayım
Derdime dermanı nerden bulayım
Heyhat arzu halim kime sorayım
Öyle babayiğit merdan kalmadı

İsmet’in gözünden yaşı silinmez
Bu cihanda kadir kıymet bilinmez
Muhabbet eksildi selam verilmez
Yollar unutuldu yordam kalmadı