Kalırsam Bu Şehir Bir Daha Bırakmaz Beni

Kalırsam bu şehir bir daha bırakmaz beni...
Gözlerim nemli nemli bakar kalırım.
Bir hüzün çöker şehrin sokaklarına,
Gördüğüm komşulardan selam alırım...

Sen ki boynu bükük gittin buradan...

Kalırsam bu şehir bir daha bırakmaz beni...
Çeker yüreğimi,çeker beynimi,
Akrabalar eş dost,
Sonra alıkoyamam kendimi...

Sen ki kalbi kırık gittin buradan...

Kalırsam bu şehir bir daha bırakmaz beni...
Her gördüğüm yakınım sarılır bana,
Sen kimin oğlusun de hele,
Ne çok benziyorsun babana...

Sen ki inleyerek gittin buradan...

Kalırsam bu şehir bir daha bırakmaz beni...
Eş dost beş kuruş para harcatmaz;
Mutlaka bize de gel biraz.
Dağlarına çık,suyunu iç,kebabını ye,
Gel sen buraya vatanım de...

Sen ki ağlayarak gittin buradan...

Kalırsam bu şehir bir daha bırakmaz beni...
Ne büyük şehirlerin gürültüsü,
Ne insanların kuruntusu,
Burada dostların en mutlusu...
Kalırsam bir daha dönemem geri...