Bahar geldiğinde başlamıştın asabileşmeye
İnsan mevsimlere aldanır,bahara bari yenik düşerdi
Neye kimeydibu kadar öfken
İçini daraltan lanet şey ne işe geride bırakamiyordun
Kalabalıktan kaçıyor, yalnızlıktan sıkılıyordun
Ben ise sende deniz yolculuğunda olan bir yolcuydum.
Burda ineceğim diyemiyordum.
Kayıt Tarihi : 6.2.2018 14:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!