En azametli kulenin yıkıntısına temeli
Sabır taşını koyarken bilmem ne demeli
Arş-u Alaya kadar yükselsin tek emeli
Şu çıktığım merdivenin ismi can acısı
Ben sayfaların kalem tutan Akıncısı
çıktıkça yalnızlıktan havalar soğuyor
Mısralar üst üste gelince kule doğuyor
Aşağıda yağmur yukarıda idrak yağıyor
Şu çıktığım merdivenin ismi can acısı
Ben sayfaların kalem tutan Akıncısı
Şimdi güdük diyorsun bitince gör
sözcük taşı, mısra diz, in, çık ve ör
bulutlara çıksın hayalinde görsün kör
Şu çıktığım merdivenin ismi can acısı
Ben sayfaların kalem tutan Akıncısı
Kayıt Tarihi : 7.11.2021 21:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!