9 Haziran 1963 Razgrad/BULGARİSTAN
Kalem kendi kendine bu devrin bittiğini yazdı,
Birkaç soruyla kendi kendine cevap veremeyen,
Anlamına son vermiş ve anlayışını yenilemiştir.
Anlamı önce mağlup, önce mağlup.
Baba,
Hüznüm gece yatağımda oturur,
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta