Kalem kendi çizgisini görmez,
Kendinden kırılır önce,düşer.
Düşer,el tutmayı bilmeyince.
Düşer de,seni bilinmezliğe,
Beni öptüğüm alına çizmez.
Bizim kader bildiğimiz çocuk,
Hüznünü dağlara savuran
senin kırılgan
ürkekliğin yok mu ceylan
ruhumu kanatlandıran
an be an kaçmaya hazır haline
ne aşklar susadı
Devamını Oku
senin kırılgan
ürkekliğin yok mu ceylan
ruhumu kanatlandıran
an be an kaçmaya hazır haline
ne aşklar susadı



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta